Dan Gurney
Deze Amerikaan startte tussen 1959 en 1970 86 Grands Prix waarvan hij er 19 op het podium eindigde waarvan dus 4 op de hoogste trede.Hij was de eerste die, samen met legende A.J. Foyt, champagne sproeide op het podium. Een gewoonte die sindsdien vast onderdeel is van de podiumceremonie bij de Formule-1 en andere autosportklassen.
Als constructeur was hij de eerste die opstaande randjes monteerde om neerwaartse druk te creëren zonder noemenswaardige toename van de (lucht-)weerstand. Ze kregen zijn naam: "Gurneys" of "Gurney flaps".
Tijdens de Duitse Grand Prix van 1968 was hij de eerste autocoureur ooit die een volledig gesloten helm (integraalhelm) gebruikte. Op meerdere manieren duidelijk een trendsetter.
De foto hiernaast zie je Gurney na zijn crash tijdens de GP van Nederland op Zandvoort. Hij kwam eraf met een gebroken arm maar zijn auto raakte een jonge toeschouwer die daarbij het leven liet.
Gurney overleefde de jaren '60 en overleed slechts een paar maanden geleden aan een longontsteking, op 89-jarige leeftijd.
Bruce McLaren
De Nieuw-Zeelandse oprichter en naamgever van het McLaren team reed evenals Gurney tussen 1959 en 1970 in de Formule-1. In 1966 richtte hij zijn eigen team op en mocht, na 3 overwinningen in een Cooper, in zijn eigen auto éénmaal zegevieren, bij de GP van België in 1968 was er niemand sneller. Een wereldtitel in eigen auto kwam er niet: McLaren stierf in 1970 op 32-jarige leeftijd in een andere raceklasse.
Dan Gurney kwam terug van pensioen en reed nog drie Grands Prix in McLaren's plaats voor zijn helm definitief aan de wilgen te hangen.Zijn team werd na zijn dood één van de topteams met 8 constructeurstitels in de jaren 1974, 1984, 1985, 1988, 1989, 1990, 1991 en 1998. Daarin zijn, tot op heden, alleen Ferrari en Williams succesvoller. Rijderstitels waren overvloediger: 12 maal was een McLaren coureur wereldkampioen. In '74, '76, '84, '85, '86, '88, '89, '90, '91, '98, '99 en 2008.
Kort voor zijn dood pende een journalist de volgende woorden betreffende de dood van een collega neer uit de mond van Mclaren:
"The news that he had died instantly was a terrible shock to all of us, but who is to say that he had not seen more, done more and learned more in his few years than many people do in a lifetime? To do something well is so worthwhile that to die trying to do it better cannot be foolhardy. It would be a waste of life to do nothing with one's ability, for I feel that life is measured in achievement, not in years alone."
Eddie Irvine
Deze Noord-Ier met ontzag voor niemand haalde zich de woede op de hals van drievoudig wereldkampioen Ayrton Senna. In zijn allereerste Grand Prix was hij op een ronde achterstand gezet door Senna maar maakte dit feit doodleuk ongedaan toen hij zag dat Senna niet bij hem wegreed.
Deze kwam na de race verhaal halen en onderstreepte zijn woorden op een fysieke manier.
Overigens haalde Irvine al direct 1 punt met zijn sensationele 6e plaats.
Rijdend voor Jordan (1993-1995) nooit kleurloos maar wel eens wat roekeloos en de veroorzaker van de allereerste crash van Jos Verstappen. (beelden hieronder)
Detail: nog voor het wrak stilstaat klapt Jos zijn vizier al open. :-)
Van 1996 t/m 1999 speelde hij tweede viool achter Michael Schumacher.Toen deze in 1999 bij een crash een been brak mocht Irvine ineens wel voor de wereldtitel gaan.
Een tumultueus seizoen dat eindigde met de eerste constructeurstitel voor Ferrari sinds 1983 maar niet met de rijderstitel voor Irvine. Eddie reed daarna nog 3 jaar bij het team van Jaguar waarna deze kleurrijke coureur de F-1 wereld vaarwel zei.
Dit is het complete rijtje viervoudige GP winnaars, waar Max Verstappen nu ook deel van uitmaakt. Tenslotte een curies statistiekje: Bruce McLaren, Eddie Irvine en Max Verstappen stonden (nog) nooit op pole positie! Zij delen daarmee het record "meeste overwinningen zonder pole positie": 4.
Binnenkort hopelijk het vervolg: vijfvoudige GP winnaars!
(Aankomend weekend al...?)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten