Een nieuw begin (deel 2) - drievoudige Grand Prix winnaars

Gisteren was een memorabele dag. Max Verstappen behaalde zijn 3e overwinning door bij de start de leiding te pakken en deze 71 ronden lang niet meer af te staan.

Vooral het gemak waarmee de jonge Nederlander de rest van het veld op grote afstand reed en bijna iedereen (waaronder de kersverse wereldkampioen) op een ronde te zette doet vermoeden dat de eerste wereldtitel van Verstappen niet ver weg meer is.

De laatste races van dit jaar zijn de beschouwen als een opmaat naar een periode van dominantie zoals die nog maar weinig gezien is, of zelfs nooit gezien is. Sowieso had Max met minder technisch malheur al vele malen het podium bestegen alhoewel in de eerste seizoenshelft een overwinning op pure snelheid er echt niet inzat.

Vanaf de Grand Prix van Singapore lijkt de Red Bull, vooral in handen van de Nederlander, de strijd met Ferrari en Mercedes aan te kunnen. Helaas was er de door Vettel veroorzaakte startcrash waardoor er nog geen goed resultaat verzilverd kon worden. Vanaf de GP van Maleisië zijn de scores als volgt:

	MAL	JAP	USA	MEX	totaal
Verstappen	25	18	12	25	80
Hamilton	18	25	25	2	70
Bottas	10	12	10	18	50
Vettel	12		18	12	42
Raikkonen		10	15	15	40
Ricciardo	15	15			30

Met zijn 3e Grand Prix overwinning komt Max terecht in het mooi rijtje met zelfs 2 wereldkampioenen.

Mike Hawthorn, die in zijn kampioensjaar (1958) slechts één overwinning boekte. Mede dankzij punten verzameld met het rijden van snelste racerondes werd hij nipt voor eeuwige tweede Stirling Moss kampioen. Overigens was Hawthorn de winnaar van de dodelijkste race ooit: de 24 uur van Le Mans in 1955.

Volgens sommigen was hij de veroorzaker van het ongeluk dat aan ruim 80 mensen het leven kostte, en uiteindelijk ook de winnaar van de wedstrijd. De toedracht van het ongeluk is hier rechts weergegeven.




Net als Nico Rosberg 58 jaar later kondigde Hawthorn, direct na het behalen van de wereldtitel, zijn pensioen aan. Eén van de redenen was het overlijden zijn een andere drievoudige GP winnaar: Peter Collins 26 jaar jong.

Ook Hawthorn werd achterhaald door het lot: hij verongelukte enkele maanden later op de openbare weg, slechts 29 jaar oud.

Links: Collins achtervolgt Hawthorn. GP van Duitsland - 1957.


De eerste Amerikaanse wereldkampioen Phil Hill pakte in 1961 de wereldtitel (ook met 1 overwinning) in de race dat zijn teamgenoot verongelukte.
Het team van Ferrari trok zich terug van de laatste race van het seizoen, nota bene zijn thuis Grand Prix in Amerika, zodat ook een bescheiden feestje er nooit kwam.
Hij won ook 3 maal Le Mans en overleed in 2008 op 82-jarige leeftijd.




Dit is wel een rijtje van coureurs met een verhaal! Didier Pironi, de Fransman die de woede van zijn legendarische teamgenoot Gilles Villeneuve over zich afriep door zich niet aan een vooraf gemaakte afspraak te houden en de overwinning in de GP van San Marino op te eisen. Villeneuve bezwoer Pironi nooit meer te spreken en...hield woord. Villeneuve verongelukte 2 weken later.

Tijdens de GP van Canada op het circuit "Gilles Villeneuve" vond er een crash plaats bij de start waarbij de op pole staande Ferrari van Pironi bleef staan en waar de meeste auto's er omheen konden rijden reed Ricardo Paletti er vol op in en liet uiteindelijk het leven. (video)
De geschokte Pironi maakte in 1982 zelf een verschrikkelijk ongeluk waarbij ternauwernood zijn benen gespaard bleven maar dat wel zijn carrière beëindigde.
Hij ging aan de leiding van het kampioenschap maar uiteindelijk ging Keke Rosberg hem voorbij.

In 1987, hij kon net weer lopen en kon geen genoeg krijgen van hoge snelheid verongelukte hij in een speedboot race.

Pfff, iets minder dramatiek voor de overigen die van recentere datum zijn:
de Belg Thierry Boutsen die van zijn team Williams te weinig kansen kreeg.

De Duitser Heinz Harald Frentzen die, na diskwalificatie van Schumacher vice-wereldkampioen werd in 1997. Hij debuteerde in een Sauber (tegelijk met Jos Verstappen) en besloot zijn carrière bij ditzelfde team.

De sympathieke Giancarlo Fisichella tenslotte die, zonder ooit in de snelste auto van het veld gereden te hebben, toch 3 maal een Grand Prix won. Hij reed als laatste Italiaan voor Ferrari in 2009 een vijftal Grand Prix, invallend voor de gewonde Felipe Massa.


Nog twee Grands Prix dit jaar, allereerst Brazilië, waar het soms regent...