Ik klaag niet over klagers

Sommige mensen gebruiken sociale media om te klagen. Klagen, oftewel op één of andere vervelende manier je ontevredenheid uitten, vind ik een zinloze bezigheid als het niet wordt opgevolgd met actie. Misschien is klagen het best gedefinieerd als het uitten van ontevredenheid zonder er iets aan te willen doen.

Vier opties - universeel toepasbaar

Hoe dan ook: Los van of alles waarover geklaagd wordt (werk/relatie/land/etc.) ook enigszins waarheid is denk ik graag in oplossingen:

1) Er iets aan doen. (=de situatie veranderen)
2) Ermee leven. ( = jezelf veranderen) of
3) Vertrekken uit de situatie.

En dan dus helaas de veelgekozen optie 4: KLAGEN!

Mensen die vaak voor optie 4 kiezen weer ik zoveel mogelijk uit mijn omgeving aangezien ik iemand probeer te zijn die altijd voor optie 1, 2 of 3 kiest. Het leven is te kort om te zeuren, vind ik.

Ik klaag dus niet over klagers (optie 4) maar probeer ze soms een spiegel voor te houden (optie 1), of wanneer het iemand is die overwegend positief bijdraagt aan mijn leven of verzachtende omstandigheden heeft het klagen te negeren (optie 2) of het contact te verbreken met de klager (optie 3).

Ik weet niet of er een of andere filosoof is die deze universeel toepasbare 4 opties al eens beschreven heeft? Ach, anders is het maar psychologie van de koude grond, maakt me niks uit.

Muzikale groet en een fijne zondag!