Dat is wel een mooie quote om mee te openen dacht ik zo.
Zelfevaluatie
Vorig schooljaar haalde ik op mijn tandvlees de zomervakantie. Voor mijn gevoel heb ik daarna vier en een halve week (van de zes) nodig gehad om te ont-stressen. Vanuit verschillende hoeken werd geopperd om eens met een psycholoog te gaan praten. Eigenwijs als ik ben heb ik dit afgewezen en gaf ik aan dat ik, na de vakantie, mezelf de eerste maand(en) goed in de gaten zou houden om te zien of het goed met me ging.
Welnu, vandaag is een prima moment om dit even formeel te doen en vast te leggen.
1) Werk: ik voer mijn werkzaamheden met plezier uit en heb e.e.a. onder controle. Ik laat zaken iets meer los en bemoei me minder met randzaken. Mails lees ik nog iets minder vaak en kanaliseer de werkdruk op een goede manier. Ik kijk om me heen naar alternatieven qua werk zonder dat ik vluchtgedrag vertoon: een nieuwe baan dient aantoonbaar beter te zijn.
2) Sociaal: ik begeef me regelmatig in het uitgaansleven en probeer me te verbeteren in sociale interacties. Het onderhouden van alle vormen van relaties gaat goed.
3) Gezondheid: ik eet, drink en slaap goed. Uitgaan tot de kleine uurtjes trek ik ook redelijk goed.
4) Loskomen van mijn ex: ik ben (al lang) niet meer emotioneel afhankelijk van haar. Hierover zo meer.
Overzicht (dat ik denk te hebben, haha): Het gaat allemaal best oké en denk dat het verder steeds beter zal gaan, zonder professionele ondersteuning.
Kanttekeningen...
Tegenslagen trek ik...niet zo goed als ik zou doen in topfitte mentale conditie...
Het zijn soms echt kleine dingetjes, soms iets groter.
Ik speel mijn partijtje weer bij het orkest, maar nu gaat de dirigent stoppen (mede vanwege een echtscheiding...). Dit kwam voor iedereen als een nare verrassing, want over een paar maanden wachtte het concours. Dat zal hoogstwaarschijnlijk niet door gaan.
Voor deze fantastische dirigent en persoon zou ik door het vuur gaan. Hij is op meerdere manieren één van mijn voorbeelden. Het stoppen van de dirigent snap ik volkomen en vind ik ook erg knap, na 13 jaar. Maar ik trok het heel slecht en hield het maar net droog.
M'n makker, waar ik al 3 decennia naast zit gaat na de zomer 2 jaar studeren. Hiermee is 90% van mijn motivatie om terug te keren en wellicht weer lid te worden van de vereniging verdwenen.
Toen ik eind augustus weer begon was het of ik iets terugkreeg, na een periode waarin me veel was afgenomen. Dit lijkt nu als sneeuw voor de zon te verdwijnen.
Afgelopen zaterdag geluncht met mijn ex
Hoe ging dat? Van mijn kant uit: goed. Dat wil zeggen: geen emotionele afhankelijkheid meer en een kern van me, waar zij niet meer bij kan. (Als dit als wartaal overkomt: dit is hoe ik het kan uitleggen.)
In actieve zin heb ik het onder controle. In passieve zin.....nog niet.
Later waren we nog even bij haar thuis voor koffie en als zij toenadering had gezocht had ik geen "nee" kunnen zeggen, denk ik.
Overigens: met haar gaat het helemaal niet goed. Burn-out: In haar leven zaken niet goed aangepakt en/of verwerkt waaronder de scheiding met mij. Zowel in haar als mijn omgeven scheiden er momenteel veel koppels.
Hoe dan ook, wel fijn om elkaar weer eens ontmoet te hebben en misschien heeft het haar iets geholpen in haar herstel, ik weet het niet.
Troost
Het is heel gek, maar terwijl ik dit typ komt Azraël (een van katjes) bij/op me zitten. Het is niet de eerste keer dat als ik boos of verdrietig ben hij dat doet. Die beestjes zijn echt gezellig in huis. Ik ben echt heel erg blij met ze.
Eindconclusie van deze tussenevaluatie
Het gaat goed en ik overzie alles. Emotionele stabiliteit moet nog wat groeien maar het is mijn inschatting dat dit vooral met tijd zal lukken. Ik heb niet alles opgeschreven wat zo in mijn gedachten voorbij kwam over dit onderwerp. Misschien laat ik het zo, anders een volgende keer meer.
Het blijft toch apart dit op te schrijven in een anoniem dagboek, wat mijn blog feitelijk is geworden haha. Nou ja, fijne woensdag en denk eraan:
"Niemand weet echt genoeg om pessimist te zijn" - N. Cousins
Geen opmerkingen:
Een reactie posten