Vorig jaar op 27 december werd uitgesproken dat Ex en ik niet samen verder gingen en zouden scheiden. Dit na 2 zenuwslopende kerstdagen met behoorlijk wat tranen aan beide zijden. Dergelijke (kerst-)dagen wens ik niemand toe. Er is nooit een goed moment om dergelijke zaken uit te spreken, maar vóór de kerstdagen was waarschijnlijk wel iets beter geweest.
Onthechten
Het onthechtingsproces begon toen en Ex vond het een goed idee dat ze regelmatig een paar dagen niet thuis was, om eraan te "wennen" dat we straks weer alleen zouden wonen. Of dit een goede of juist verwijtbare beslissing was...weet ik niet zo goed. Ik weet wel dat ik het toen heel erg vond, mogelijk zelfs een tikkeltje wreed.
Het eerste tastbare stapje dat ik gemaakt heb was foto's van de muur halen waar zij of wij samen op stond(en). Op 3 februari ging ze uit huis, op 21 maart kwam de scheiding er al door.
Een jaar verder
Tot augustus duurde het rouwproces, denk ik achteraf te kunnen stellen. Op het werk heb ik vrijwel alles draaiende kunnen houden. Sinds augustus/september met wat persoonlijke ontwikkeling bezig en daten zou je daar ook zeker onder mogen scharen. De kerstdagen waren gezellig en redelijk ontspannen. Diverse leuke activiteiten gedaan, vanavond volgt deelname aan de eindejaarsquiz in mijn stamcafé. Het gaat steeds beter met me.
Kanttekeningen
Doordat ik voor de zomer dicht bij een burn-out kwam hou ik mezelf goed in de gaten. Ik ben stabiel maar heb het gevoel dat ik er nog niet 100% ben: ik kan nog wat emotioneler reageren dan voorheen. Ook vraag ik me soms af hoe het met haar gaat en als ik haar voorstel met een ander zijn er nog enigszins jaloerse gevoelens. Verder ben ik op geen enkele manier afhankelijk van haar. Na 10 maanden niet meer samen te wonen vind ik dat ik het prima heb gedaan zo.
Zo, weer wat gedachten op "papier". Na de lunch de quiz maar eens goed gaan voorbereiden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten