Zilvergrijze Suzuki Swift 1.3
Omdat ik voor het werk een auto nodig had en met wat spaargeld achter de hand kon ik toch snel een nieuwe auto aanschaffen. Als ik contant betaalde kreeg ik nog een extra korting en ik rekende af met alle mogelijke eurobiljetten. Helaas geen foto van gemaakt want ik geloof niet dat ik sindsdien briefjes van €500 of €200 in handen gehad heb.
In die periode was ik net aan het verhuizen (handig) en even was ik de "eigenaar" van 2 huizen en 2 auto's.
Met deze auto ben ik dat jaar op vakantie geweest (Texel) maar in de twee opeenvolgende jaren waren de afstanden indrukwekkender.
2003: een vakantie in Oost-Europa waar vooral Tsjechië en Hongarije werden aangedaan. Ook Slowakije en Roemenië werden (kort) bezocht. In 25 dagen 4500 km afgelegd. In Hongarije lag de uitlaat in tweeën en moest vervangen worden. Zonder afspraak kwamen we op maandag bij een kleine garage alwaar de eigenaar ons in goed verstaanbaar Duits te woord stond, de auto direct op de brug ging, hij uitlegde wat er gebeuren moest, het onderdeel bestelde en ons een lift aanbood terug naar de accomodatie.
De auto was de volgende ochtend om 10:00 uur klaar...(WAUW!)
Het uurloon van de monteur was 1000 Ft per uur. Dat is ca. €4,-. Ik heb maar een dikke fooi gegeven.
Een dag later rammelde er nog wat maar ook dat werd vakkundig vast gelast.
Op dag 25 vertrokken we vanuit Györ richting Nederland. Ergens iets over de helft begon Swiffie, op de autobahn, snelheid te verliezen. Ook terugschakelen had geen effect en al gauw reden we geen 130 km/h meer maar 30 km/h... Ik kan je verzekeren dat dit niet zo grappig is op een 6 baans autobahn.
Gelukkig bleef hij wel rijden en kwam er een bordje in zicht met, eerstvolgend tankstation: 1 km. Maar, daarvoor moesten we eerst een heuvel over. Ik moedigde de auto in gedachten aan en zei: als we de heuvel halen, lukt het tankstation ook!
Zo gebeurde. De motor afgezet en besloten te gaan tanken. De laatste maanden reed de auto haperend als de tank nog 25% vol was. Volgooien was de remedie alhoewel nu de tank nog zeker 60% vol was.
Afijn, het werkte. De andere auto stond een stop verderop en samen reden we weer verder.
Uiteindelijk hebben we Nederland weer gehaald en later bleek een defecte lambda sensor de boosdoener te zijn. (En het feit dat ik eerder de tank droog had gereden, nooit een goed idee.)
In 2004 ging ik met mijn vader naar de Baltische staten. Door een ellenlange file misten we de boot in Sassnitz die ons in ca. 15 uur naar Klaipede (Litouwen) moest brengen.
Ok, plan B: 1 overnachting in Sassnitz, 's morgens vroeg opstaan en over de weg er naartoe rijden.
Met zijn tweeën doorkruisten we het schiereiland Rügen en om 10:00 uur stonden we aan de Poolse grens. In totaal hebben we die dag (en nacht) samen 20 uur gereden tot we in Kaunas (de 2e stad van Litouwen) waar we uitgeput in slaap vielen. Mijn vader snurkt nogal dus heel veel rust was er nog steeds niet.
Afijn, in de week die we daar waren hebben we van alle drie landen wat hoogtepunten gezien en het was een week om nooit te vergeten. De terugweg haalden we gelukkig de boot wel zodat een groot deel van de route nu vanzelf ging onder het genot van een drankje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten